Kategorie
Uncategorized

Szczypta wyuczonego optymizmu w praktyce :)

Jak to się dzieje, że ludzie wybierają optymizm lub pesymizm? Badający to zjawisko psycholodzy uważają, że kluczem jest to, co nazywa się „stylem wyjaśniania” danej osoby. Składają się na niego 3 komponenty:

Styl wyjaśniania to sposób, w jaki dana osoba wyjaśnia to co ją spotyka. Szczególnie ważne jest to w sposobie interpretowania własnych sukcesów i niepowodzeń. To na tej podstawie psycholodzy określają, czy mamy do czynienia z optymistycznym czy pesymistycznym stylem wyjaśniania.

 Przykład: Dostajesz ocenę niedostateczną z klasówki z angielskiego. Jak to wyjaśniasz korzystając ze stylu pesymistycznego lub optymistycznego?

Doktor Suzanne Segerstrom przeprowadziła dużą ilość badań dotyczących optymizmu i pesymizmu. Miała wielkie obawy i zastrzeżenia co do biernego, nierealistycznego optymizmu okazywanego przez niektórych ludzi. Po wielu latach doszła wreszcie do trafnej jej zdaniem definicji optymizmu:

 „Oczekujesz tego, co najlepsze w przyszłości i pracujesz nad tym by to osiągnąć. Wierzysz, że przyszłość jest czymś, co możesz kontrolować.”

 

Uważaj jednak na irracjonalny optymizm, który może sprzyjać małej motywacji do działania.

Źródło:

Seligman, M. E. P., (2010). Optymizmu można się nauczyć. Jak zmienić swoje myślenie i swoje życie. Poznań: Media Rodzina.

Segerstrom SC. Breaking Murphy’s law. New York: Guilford; 2006a.

 

Segerstrom S.C., Taylor SE, Kemeny M.E., Fahey J.L. Optimism is associated with mood, coping, and immune change in response to stress. J. Pers Social Psychol. 1998;74:1646 –1655.

Kategorie
Uncategorized

Sprawdź w czym pomoże Ci znajomość Teorii Nadziei Snydera!

Nadzieja wg. Snydera to zdolność do kroczenia obranymi ścieżkami prowadzącymi do pożądanego celu. Nadzieja pomaga nam zachować motywację na drodze do niego.



Trzy kroki do zbudowania silnej nadziei na sukces:

1. skupienie myśli na celu,

2. opracowanie strategii, aby osiągnąć te cele,

3. motywacja do podjęcia wysiłku niezbędnego do faktycznego osiągnięcia tych celów.

 

Sprawdź jak ważna jest umiejętność zadawania pytań, do zbudowania silnej nadziei na dotarcie do celu!



Im człowiek bardziej wierzy we własną zdolność do osiągania swoich celów, tym większa jest szansa, że nabierze poczucia nadziei.



Mieć nadzieję to znaczy mieć zarówno wolę, czyli przekonanie, że damy radę oraz wiemy jak to zrobić, czyli mamy obmyślone sposoby (strategie) dotarcia do naszego celu.

 

Źródło:

Snyder, C. R. (2000). Handbook of hope: Theory,measures, and applications. Academic press. Snyder, C. R.

(2002). Hope theory: Rainbows in the mindPsychological inquiry, 13(4), 249-275.

Kategorie
Uncategorized

5 sposobów na zdrowie psychiczne wg „Journal of Adolescence”

Jak sądzisz co jest bardziej skuteczne: wzmacnianie czynników chroniących zdrowie? Czy zapobieganie czynnikom ryzykownym dla zdrowia?

 Jak wskazują współczesne teorie profilaktyki opartej na psychologii pozytywnej, czymś co pozwala młodym ludziom zachować zdrowie i utrzymać harmonijny rozwój pomimo wielu przeciwności, jest RESILIENCE (prężność psychiczna).

Zgodnie z koncepcją resilience, dla człowieka kluczowe są zasoby i umiejętności nabywane w dzieciństwie i wieku nastoletnim, to one pozwalają sprawnie funkcjonować w życiu, niezależnie od tego co go spotyka.

Pozytywna adaptacja to brak zaburzeń zdrowia psychicznego i pełna gotowość i chęć robienia tego, co w danym okresie jest zadaniem młodego człowieka.

Do najważniejszych indywidualnych umiejętności, które stanowią czynniki ochronne dla zdrowia psychicznego „Journal of Adolescence” wymienia:

1. umiejętność radzenia sobie z negatywnymi emocjami, stresem, kontrolowania impulsów,

2. umiejętności społeczne (porozumiewania się, nawiązywania i utrzymywania przyjaźni, rozwiązywania konfliktów),

3. pozytywny obraz siebie (adekwatna samoocena, wiara w swoje możliwości, poczucie własnej skuteczności, optymizm),

4. wyznaczenie planów i celów życiowych, aspiracje edukacyjne,

5. towarzyskość, angażowanie się w różne aktywności, rozwijanie zainteresowań.

A które umiejętności Ty chciałbyś przetrenować?

 

C.A. Olsson et al., Adolescent resilience: a concept analysis, „Journal of Adolescence” 2003, t. 26, nr 1, s. 1–11.

 

Kategorie
Uncategorized

Brak choroby ≠ Zdrowie

Zgodnie z definicją Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) zdrowe psychiczne jest jednym z podstawowych elementów ogólnego zdrowia. Oznacza nie tylko brak zaburzeń czy choroby, ale także potencjał psychiczny, umożliwiający jednostce zaspokajanie swoich potrzeb, w tym również:

          osiąganie sukcesów,

          czerpanie radości i satysfakcji z życia,

          zwiększanie zdolności rozwoju i uczenia się,

          radzenie sobie ze zmianami i pokonywanie trudności,

          nawiązywanie i utrzymywanie dobrych relacji z innymi ludźmi,

          aktywny udział w życiu społecznym.

WHO informuje, że nawet do 50% wszystkich zaburzeń zdrowia psychicznego, prowadzących do nadużywania środków psychoaktywnych, agresji i przemocy oraz innych zachowań antyspołecznych, ma swój początek w okresie dojrzewania, a u 10–20% dorastających identyfikuje się problemy ze zdrowiem psychicznym.

Z tego względu WHO uznała ochronę zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży za priorytet w polityce zdrowotnej.


 Główne kierunki działań według Światowej Organizacji Zdrowia HEALTH 2020

1. wspieranie dobrego stanu zdrowia w całym cyklu życia, co oznacza poprawę poziomu zdrowia i zwiększenie równości w zdrowiu już w okresie wczesnego rozwoju dziecka,

2. wzmocnienie programów promocji zdrowia psychicznego, a przede wszystkim wczesnego diagnozowania depresji i zapobiegania samobójstwom,

3. promocję zdrowego trybu życia, realizację programów wspierających zdrowie przez edukację rówieśniczą, angażowanie organizacji młodzieżowych i szkolne inicjatywy zmierzające do podniesienia poziomu wiedzy o zdrowiu, szczególnie o zdrowiu psychicznym i seksualnym.


Źródło:

M. Sokołowska, Założenia ogólne, definicje [w:] Zdrowie psychiczne. Zagrożenia i promocja. (red.) C. Czubała Instytut Psychiatrii i Neurologii, Warszawa 2000.

Child and adolescent mental health policies and plans, Mental Health Policy and Service Guidance Package, WHO, Geneva 2005.

http://www.who.int

Health 2020: A European policy framework supporting action across government and society for health and well‐being,WHO, Paris 2013, s. 6–7.

Kategorie
Uncategorized

Jak dbać o zdrowie psychiczne młodzieży?

Badania wskazują, że objawy depresyjne o różnym
nasileniu pojawiają się u co piątego nastolatka
i niosą ze sobą ogromne zagrożenie dla zdrowia i życia
młodych ludzi. Mogą one powodować trudności w koncentracji, trudności z
pamięcią, zmęczenie, poczucie osamotnienia, nadmierną drażliwość, agresję i
konflikty.

U młodzieży nieustannie odnotowuje się
wzrost występowania zachowań ryzykownych dla zdrowia
. Pogarsza się ich samopoczucie
psychospołeczne wynikające ze stresu, występujących cyberuzależnień, szybkiego
tempa życia, narastającej przemocy i dostępności narkotyków oraz alkoholu.

Badania naukowe pokazują, że młodzież, która ma poczucie
wsparcia społecznego
,
jest bardziej zadowolona z życia i rzadziej występują u niej zachowania
ryzykowne dla zdrowia. Młodzi ludzie
lepiej radzą sobie w
trudnych życiowych sytuacjach
, rzadziej odczuwają samotność i rzadziej występują u nich zaburzenia
psychosomatyczne.

Jeśli chcemy dbać o zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży
powinniśmy zapewnić im odpowiedni poziom
wsparcia w pokonywaniu
trudności,
zarówno tych
rozwojowych, których szczególnie dużo pojawia się w okresie dorastania oraz
indywidualnych, z którymi często trudno sobie poradzić.

Jak wzmacniać
zdrowie psychiczne
dzieci i młodzieży?

1.  wspierać rodziny – dbając o kompetencje
wychowawcze i ochronę zdrowia psychicznego rodziców, oraz stosując regulacje
prawne pozwalające rodzicom na spędzanie większej ilości czasu ze swoimi
dziećmi, tak aby relacje rodzinne oparte na bliskości, rozmowach i wzajemnym
wsparciu stanowiły czynnik chroniący zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży,

2. wspierać szkoły – dbając o właściwe przygotowanie kadry pedagogicznej do
wzmacniania zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży oraz stwarzać odpowiednie
warunki do pracy (mniejsze szkoły, mniej liczne klasy, odpowiedni klimat
szkoły), doceniać zaangażowanie nauczycieli,

3. pracować z dziećmi i młodzieżą – pracując nad podnoszeniem ich umiejętności
życiowych, tak żeby umiały radzić sobie z zadaniami i wyzwaniami codziennego
życia; szczególnie ważne jest uczenie prawidłowego porozumiewania się i
umiejętności interpersonalnych, podejmowania decyzji i krytycznego myślenia,
radzenia sobie ze stresem i kierowania emocjami, a także budowanie poczucia
własnej wartości i adekwatnej samooceny,

4. zapobiegać dyskryminacji osób z zaburzeniami zdrowia psychicznego.

 

A co Ty możesz zrobić, żeby wzmacniać zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży? 🙂

 

Źródło:

Tabak I., (2014). „Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży. Wsparcie dzieci i młodzieży w pokonywaniu problemów.” Studia BAS Nr 2(38), s. 113–138, www.bas.sejm.gov.pl

Maruszczak M., Brygoła E., (2019). “Spostrzegane wsparcie społeczne a dobrostan psychiczny u młodzieży wychowującej się i nie wychowującej się w domu dziecka. Przekonanie o zmienności cech jako możliwy mediator zależności.” Psychologia Rozwojowa, tom 24, nr 1, s. 71–83, www.ejournals.eu/Psychologia-Rozwojowa